Przejdź do zawartości

Akademia Argonautów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Globus Coronellego w Narodowej Bibliotece Francji z kontynentem australijskim
Sfera armilarna wykonana przez Coronelliego w Narodowej Bibliotece w Wiedniu
Jeden z dwóch globusów Vincenza Coronelliego z lat 1683–1693 w muzeum w Nieborowie

Akademia Argonautów (włos. Accademia Cosmografica degli Argonauti[1]) – włoskie towarzystwo geograficzne założone przez geografa, Vincenzo Maria Coronelli. Było to pierwsze stowarzyszenie geograficzne w historii świata[2].

Nazwa towarzystwa nawiązywała do antycznej legendy o Argonautach, postaciach z greckiej mitologii. Opisano w niej wyprawę 52 śmiałków, którzy udali się do Kolchidy po złote runo[3][4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Towarzystwo założone zostało w 1684 roku w Republice Weneckiej przez franciszkanina Vincenza Marię Coronelliego. Państwo weneckie miało wówczas wiodącą pozycję w prowadzeniu handlu w Europie. Dzięki rozwiniętemu handlowi, Wenecjanie nawiązali szereg kontaktów na całym świecie, wnosząc ogromny wkład w rozwój europejskiej wiedzy o geografii[3].

Akademia Argonautów istniała w sumie 35 lat, od 1684 roku do śmierci Coronellego w 1719 roku.

Członkowie

[edytuj | edytuj kod]

Towarzystwo miało charakter międzynarodowy i należeli do niego Europejczycy z różnych części kontynentu: Wenecjanie, Francuzi, Anglicy, Niemcy, a także Polacy. Większość członków stanowili Włosi, kolejną grupą pod względem narodowości byli Francuzi, a także jeden Anglik, trzech Niemców oraz trzech Polaków. Liczyło początkowo 200 członków, zwiększając w 1687 roku liczebność do 260[1].

Grupowało ówczesną elitę społeczną: królów, książąt, biskupów, ambasadorów, szlachtę, majętnych kupców oraz naukowców zainteresowanych geografią lub zajmujących się nią ze względu na wykonywaną profesję[3]. Członkami byli m.in. sekretarz senatu weneckiego Girolamo Alberti oraz inżynier Matteo Alberti[5].

Polaków reprezentowali król Polski Jan III Sobieski, marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski oraz kanclerz wielki koronny Jan Wielopolski. Sobieski odnotowany został jako jeden z członków oraz opiekun (łac. protectore) Akademii Argonautów[1][5].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

Towarzystwo zajmowało się poszerzaniem wiedzy na temat znanych i nieznanych lądów, nawiązywaniem kontaktów z podróżnikami i zlecanie im misji badawczych. Pozyskiwane informacje publikowało ono finansując wytwarzanie kolejnych edycji atlasów, map oraz tworząc przyrządy geograficzne np. globusy ziemskie i niebieskie[3][5].

W muzeach zachowały się zabytkowe obiekty związane z działalnością towarzystwa. Jedne z najstarszych globusów zachowanych na świecie zostały wykonane przez artystów na zlecenie Coronellego z finansów zebranych przez Towarzystwo Argonautów.

Globusy Coronellego znajdują się w zbiorach bibliotek oraz muzeów:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vincenzo Maria Coronelli: Impresa dell’Accademia Cosmografica degli Argonauti, catalogo degli associati, et indice dell’opere, publicate dal p. Coronelli cosmografo della Serenissima Republica di Venetia. Venetia: Accademia degli Argonauti, 1687.
  • Norman J. W. Thrower: Maps and Civilization: Cartography in Culture and Society, Third Edition. Chicago: University of Chicago Press, 2008. ISBN 978-0-226-79975-9.
  • W. Kopaliński: Słownik mitów i kultury tradycji. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987, s. (hasło Akademia Argonautów). ISBN 83-06-00861-8.
  • Karolina Targosz: Jan III Sobieski mecenasem nauk i uczonych. Warszawa: Muzeum Pałacu w Wilanowie, 2012. ISBN 978-83-60959-51-0.
  • Edward Dahl: Sphaerae Mundi: Early Globes at the Stewart Museum. Montreal: McGill-Queen’s Press - MQUP, 2000. ISBN 978-0-7735-6907-2.